اوتیسم نوعی اختلال رشد ی واختلال در  روابط اجتماعی شایع  است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیر طبیعی مشخص می‌شود.

در حقیقت نوعی اختلال تکاملی عصبی است که در آن کودک مبتلا مراحل تکاملی را آنگونه که همسالان وی طی میکنند نمی گذراند.


اين علائم عموما در كودكان زير 3 سال بروز مي يابد. در اغلب كودكان اوتیسم رشد توانايي هاي ارتباطي و گفتاري از بدو تولد دچار اختلال و كندي است ولي در 20 تا 30 درصد موارد كودك تا 1.5 تا 2 سالگي رشد طبيعي دارد و پس از آن توان گفتار و ارتباط با والدين را از دست ميدهد.

این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

اوتیسم بیماری نسبتا شایعی است . شيوع اختلال اوتیسم 5 تا 6 مورد به ازاي هر 1000 نفر جمعيت تخمين زده شده است كه در اين ميان پسران ، 4 برابر بيشتر از دختران مبتلا ميشوند.



پژوهش ها در مورد علل بوجود آورنده ي اوتیسم به احتمال نقش اختلال ساختاري مغز ، ژنتيك و عوامل محيطي اشاره داشته است. اما تاكنون هيچ عامل قطعي و مشخصي شناخته نشده است .

این بیماری فقط ناشی از یک فاکتور منحصر به به فرد نمی‌باشد، بلکه عوامل خطرزای محیطی، ژنتیکی و یا ترکیبی از هر دوی آن‌ها در اتیولوژی ASD نقش دارند. البته به تازگی مشخص شده است که علت ASD عمدتاً ژنتیکی است . هم‌چنین شواهدی دال بر علل عصبی-روانی ارثی موجود است که برای اولین بار در دوران کودکی تظاهر می‌یابدو
در دوران بزرگسالی نیز ادامه می‌یابد
نواقص شناختی و رفتاری اوتیسم معمولاً در نوزادان 24-18 ماهه دیده می‌شود که تشخیص قطعی آن تا 3 سالگی طول می‌کشد

وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز درخودماندگی ندارد.

این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد.

کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارند.

این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌سازد.

بیماری اوتیسم به‌عنوان یک طیف در نظر گرفته می‌شود، چراکه تظاهرات آن بسیار متنوع و ناهمگن است. برای مثال ناتوانایی‌های شناختی و کلامی در برخی از این بیماران بسیار شدید است، حال‌آنکه برخی دیگر دارای نبوغ ذهنی و استعداد بسیار بالایی هستند . به بیانی دیگر، کودکان اوتیستیک اصطلاحاً غیر‌کلامی هستند. در یک سر طیف بیماری اوتیسم، ضریب هوشی زیر 40 و در سر دیگر آن افراد بسیار نابغه با توانایی‌های هوشی بالا هستند، گرچه دارای نقص در تعاملات اجتماعی و ارتباطی می‌باشند

كودك اوتیسمی نسبت به تغيير محيط اطراف خود حساس است و نسبت به آن واكنش نشان ميدهد.به عبارتی میل به یکنواختی محیط اطراف دارند .

كودكان اوتیسم كه توانايي اداي كلمات را دارند غالبا دچار اكولاليا میشوند
( تكرار بي معناي كلمات و اصواتي كه شنيده اند ) .

ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیت‌های غیر معمول نشان دهند.